Eduardo Baamonde naceu en Vilalba (Lugo) en 1962 e leva desde 1988 exercendo como profesor de debuxo. Baamonde, que é autor e ilustrador de varios libros infantís, leva máis de 60 mostras individuais e ten acadado numerosos premios e recoñecementos, resaltando especialmente na especialidade de pintura rápida. Entre algúns deles atópanse o convite a participar en 2006 e 2017 no Festival des Aquarellistes de Bagnols-en-Beaujolais, así como a súa selección para expor nas edicións de 2012 e 2016 da Biennale de Carnet de Voyage de Clermont Ferrand. Baamonde asegura que é habitual entre os pintores ir acompañados dun caderno no que fan bosquexos, que no seu caso se foron acumulando ata que descubriu en Internet o fenómeno dos urban sketchers. 

De feito, a súa afección polos apuntes do natural levouno a ser un dos primeiros correspondentes a nivel estatal desta rede de artistas, ata o punto de que chegou a ser finalista no III Certame de Libros de Viaxe convocado por Geoplaneta, en 2011. Algúns dos seus cadernos de viaxe, que recollen e resaltan os valores patrimoniais e culturais de grande parte do territorio galego (entre eles, a nosa comarca do Salnés), están publicados.

Coa súa introdución no mundo dos urban sketchers, os seus apuntamentos persoais comezaron a incorporar máis rigor á hora de rexistrar as imaxes. Deste xeito, Baamonde trata de respectar o referente da realidade, pero ao mesmo tempo sen renunciar a certa porcentaxe de expresividade á hora de debuxar. Pola contra, á hora de poñerse coa súa pintura máis persoal, distánciase do obvio para mergullarse nunha obra na que o seu estilo se achega máis a unha percepción onírica ou fantástica da realidade.

Na súa obra acadan unha especial importancia as vibracións da luz e da cor, así como conseguir unha atmosfera máxica sobre a superficie do lenzo. Para conseguilo, bebeu de numerosos referentes entre os que se atopan as disciplinas do simbolismo, o déco ou o pop. Entre os seus autores predilectos resaltan nomes como os de Daumier, Lautrec, Valloton, Bonnard, Casas, Pinazo, Mir ou Hopper, malia a que recoñece que son tantos que non é quen de nomealos a todos. Aínda así, asegura que a medida que pasan os anos foise afastando das fontes de inspiración externa para que o resultado das súas obras sexan froito das súas propias emocións e vivencias.

Para Eduardo Baamonde, debuxar é un xeito de pasar a vida e unha prioridade, pois considéraa unha “opción maratoniana” que unicamente abandonará cando non poida soster un lapis. Para el, na actualidade a sociedade vive unha época de grande talento creativo en diferentes ámbitos como a animación, a banda deseñada ou o deseño, malia a que considera unha mágoa que non se corresponde cunha demanda do mercado que a recoñeza con dignidade. Arestora, o artista está a traballar nun novo caderno de viaxe sobre unha cidade galega, que editará con Almacén de Fábulas, así como na continuación da súa serie de Illas e Faros Epicromáticos, que quere expoñer na Coruña en 2019.