Falamos con Manuel Ángel Rial, presidente da Cofradía de Nuestra Señora das Angustias, para coñecer mellor estas festas que se celebran todos os anos a comezos do mes de outubro en Cambados.

Cando comezou esta celebración tan popular?

As orixes destas festas remóntanse bastante no tempo, posiblemente incluso ao século XIX. Hai rexistros de que xa en 1835 existía unha imaxe da Virxe no barrio de Triana, na casa de don Alfredo Fole, falecido na década de 1970, quen organizaba procesións desde a igrexa parroquial ata o seu domicilio. Aínda que non coñecín esa época, é evidente que a devoción pola Virxe foi unha constante na historia de Cambados.

Cal foi a evolución das festas ata a actualidade?

As festas pasaron por moitas etapas, con altos e baixos. Houbo anos nos que non se celebraron, e noutros só se organizaban actividades moi básicas. A confraría foi fundada oficialmente no 2011. Neste momento, somos 70 socios e, a diferenza das comisións de festas tradicionais, o noso traballo é máis constante, non só enfocado nos días do evento. Desde que comezamos a organizalas, fixamos a data da celebración no primeiro domingo de outubro para que non coincida con días laborables, algo que non sempre se respectaba antes.

Que actividades se desenvolven durante estes festexos?

Priorizamos os actos relixiosos, pero esforzámonos en organizar actividades para toda a comunidade. A festa comeza cunha novena do 25 de setembro ao 3 de outubro, e durante a fin de semana principal, temos misas solemnes, procesións, tiradas de fogos, alboradas con grupos de gaitas, charangas, colchonetas para os máis pequenos e, como non, verbenas populares. Tamén realizamos a tradicional 'sesión vermú' con música en directo e o reparto de callos e boliños preñados, que son un selo distintivo da nosa celebración.

En que punto se atopa a cofradía na actualidade?

Sentímonos moi orgullosos do traballo realizado ata o de agora. Restauramos a imaxe da Virxe e estamos a colaborar coa parroquia na restauración do retablo do século XVIII onde está situada. Ademais, logramos que a comunidade se involucre máis na decoración do barrio de Triana durante as festas, algo que aporta un sentido de unión e pertenza. Ver aos veciños regresar desde fóra para participar énchenos de satisfacción.

Como se ve esta festa de cara ao futuro?

O futuro da festa depende da nosa capacidade para seguir adaptándonos sen perder as nosas raíces. Queremos continuar involucrando aos veciños e ás novas xeracións para que a tradición non se perda. A resposta foi positiva, e creo que co esforzo de todos, a festa non só sobrevivirá, senón que seguirá medrando. A miña esperanza é que as próximas xeracións poidan seguir gozando e preservando este legado de fe e comunidade.