Logo de la empresa

Petroglifos de Solobeira, Meaño.

Redacción revista eSmás | revista eSmás O Salnés Nº15 - Invierno 2020

Nas profundidades do monte do Xil atopamos un dos maiores tesouros arqueolóxicos de Meaño.
Petroglifos de Solobeira, Meaño.

Os petróglifos da Sobreira son un conxunto de gravados prehistóricos situados nunha roca disposta na ladeira de poñente, no monte da Sobreira.

Aproximadamente son 12 figuras, entre as que podemos apreciar combinacións circulares, liñas, cazoletas e muíños naviculares que se conservan en moi bo estado. Aínda que non son os únicos petróglifos descubertos no concello, se son os mellores conservados debido ao difícil acceso á zona, rodeada de eucaliptos e camiños repletos de monte.

Esta situación permitiu que os gravados podan ser identificables despois de siglos, pero tamén impediron o recoñecemento da zona como un punto de interese turístico e un referente arqueolóxico digno de visitar, xa sexa con fins didácticos ou de lecer. A ausencia de sinalización e de camiños accesible fai que turistas e locales non podan visitar os petróglifos facilmente.

Ante a dificultade de acceder á zona, o achado foi un feito completamente fortuíto acontecido nos anos 80. O protagonista do descubrimento foi un intrépido neno que se adentrou no monte co obxectivo de realizar un debuxo para clase. O seu nome é José Manuel Villar, un estudante meañés que por aquel entonces tiña 12 anos e vivía no barrio de Carballoso en Xil. Ao subirse á roca, o mozo albiscou por casualidade os gravados que identificou perfectamente porque xustamente estaba dando o tema da Prehistoria en clase.

Sorprendido polo que acababa de descubrir no seu paseo polo monte, o mozo compartiu o seu achado co seu profesor e os seus compañeiros. A clase non tardou en emprender unha expedición ao monte para confirmar o descubrimento que despois puxeron en coñecemento do museo de Pontevedra.

Aínda que se trata dun importantísimo achado que pon en valor a riqueza arqueolóxica de Meaño, o petróglifo da Sobreira non é a única xoia arqueolóxica do municipio.

Polo menos tense constancia da existencia da Mámoa de Penaguda e de dous antigos castros. Un está situado na cima do monte San Cibrán en Cobas e outro en Dena, no lugar cuxo topónimo leva o nome de Ou Castro.

Ademais, o municipio conta cun enorme patrimonio formado por centenares de cruceiros, hórreos, muíños, pazos, igrexas e capelas repartidas polas sete parroquias dá vila: Covas, Padrenda, Xil, Meaño, Simes, Lores e Dena.

 


Anunciantes en el número actual la revista eSmás:


Scroll to Top